Wycieczka do Katowic, Warszawy, Paryża.


Wycieczka do Katowic

Z miłości do Fizyki


          14 lutego grupa 60 uczniów, uczestniczących w projekcie edukacyjnym Poznaję Badam Wiem, wzięła udział w pierwszej, z zaplanowanych trzech wycieczek, na Uniwersytet Śląski na wydział fizyki. Podczas aktywizujących wykładów, gimnazjaliści zapoznali się z doświadczeniami, jakie ponad wiek temu prezentowała Maria Skłodowska – Curie swoim uczniom.

       Wielka uczona i jej działalność jest obiektem poznania uczniów podczas roku szkolnego 2011/2012 w ramach projektu edukacyjnego. Jak przystało na Walentynki, fizyka okazała się warta kochania. Dzięki niej dowiedzieliśmy się jak łatwo, bez użycia siły zgnieść puszkę, dlaczego fakir może leżeć bezpiecznie na łóżku z gwoździ  oraz kto dłużej utrzyma się na powierzchni wody – „gruby” czy „chudy”.  Fizykę można po prostu pokochać. 

Wycieczka do Centrum Nauk Kopernik

w Warszawie

dn. 03.04.2012

 

 

     Dnia 03.04.12 w ramach projektu „Poznaję, badam, wiem” odbyła się wycieczka edukacyjna do Centrum Nauk Kopernik w Warszawie dla uczniów biorących udział w projekcie. Pod opieką nauczycieli; Korneli Czyby, Heleny Jurczyk, Joanny Kowalskiej, Artura Kowalczyka, Joanny Małachowskiej i Justyny Smudy- 90 uczniów mogło zwiedzić bardzo ciekawe miejsce. CNK jest jedną z najnowocześniejszych europejskich instytucji ukazujących związek nauki z kulturą i codziennością. W sześciu tematycznych galeriach znajduje się ponad 450 eksponatów.

     Dzięki eksponatom tworzącym wystawę Świat w ruchu uczniowie mogli dowiedzieć się jak rozchodzą się fale dźwiękowe oraz światło, a także w jaki sposób wprawiane są w ruch palce dłoni. Mieli okazję do samodzielnego wyprodukowania prądu elektrycznego, do przyjrzenia się, jak powstaje tornado oraz doświadczenia tego, co się dzieje podczas trzęsień ziemi.

Znajdujące się  w CNK eksponaty wystawy Człowiek i środowisko pozwalały zajrzeć zainteresowanym w głąb ludzkiego organizmu oraz poprzez samodzielne eksperymenty poznawać otaczający świat.
Można było sprawdzić swoją sprawność fizyczną i porównać własne osiągnięcia z wynikami dzikich zwierząt.

        Pogrążona w mroku wystawa Strefa światła dała okazję do poznania własności światła oraz doświadczania różnego rodzaju iluzji optycznych. Dużym zaskoczeniem dla niektórych uczniów było odkrycie, jak łatwo można oszukać zmysł wzroku.

Wszyscy uczestnicy wycieczki wrócili zadowoleni, bogatsi o nową wiedzę. Gimnazjaliści samodzielnie wykonując różnorodne doświadczenia fizyczne, przekonali się jak wiele wiedzy teoretycznej ma zastosowanie w życiu codziennym i w praktyce.

Paryż
Paryż

Paryż

21 – 25. 04. 2012


     21 kwietnia uczniowie klas drugich wraz z paniami Sylwią Pielą, Justyną Smudą i Joanną Kowalską wyjechali na wycieczkę do Paryża realizowaną w ramach projektu „Poznaję, badam, wiem”. Podróż do Paryża zajęła 17 godzin.

Po przybyciu na miejsce – była godzina 6.45 – ruszyliśmy na podbój Paryża. Zwiedzanie zaczęliśmy od Hotel de Ville, który wbrew nazwie wcale nie jest hotelem, a siedzibą ratusza miejskiego. Następnie udaliśmy się w kierunku Centrum Pompidou, które jest siedzibą muzeum sztuki nowoczesnej. 

     Po obejrzeniu z zewnątrz Centrum Pompidou udaliśmy się  w kierunku jednej z największych atrakcji Paryża – katedry Notre Dame. Katedra Notre Dame jest jedną z najbardziej znanych gotyckich katedr na świecie, między innymi dzięki powieści „Dzwonnik z Notre Dame” Victora Hugo. Spod Katedry Notre Dame udaliśmy się w kierunku Ogrodów Luksemburskich, po drodze mijając Sorbonę – uniwersytet, na którym wykładała Maria Curie Skłodowska. Po krótkim spacerze przez Ogrody Luksemburskie swoje kroki skierowaliśmy  w kierunku Panteonu – miejsca, w którym spoczywają ciała Marii Skłodowskiej Curie i Piotra Curie. Panteon to budowla w Dzielnicy Łacińskiej w Paryżu. Wzniesiona w  XVIII wieku jako kościół pw. św. Genowefy, obecnie pełni rolę mauzoleum wybitnych Francuzów. W krypcie Panteonu znajdują się m.in. grobowce: Woltera, Jana Jakuba Rousseau,  Victora Hugo, Emila Zoli,  wynalazcy pisma dla niewidomych Louisa Braille'a, czy Paula Langevina. Po dokładnym zwiedzeniu Panteonu udaliśmy się do Luwru.

     Luwr  – dawny pałac królewski w Paryżu, obecnie muzeum sztuki. Jedno z największych muzeów na świecie, najczęściej odwiedzana placówka tego typu na świecie. Stanowi jedno z ważniejszych punktów orientacyjnych stolicy Francji. Luwr położony jest między Rue de Rivoli i prawym brzegiem Sekwany oraz ogrodami Tuileries i Rue du Louvre w obrębie Pierwszej Dzielnicy. W kompleksie budynków o całkowitej powierzchni wynoszącej 60,600 metrów kwadratowych znajdują się zbiory liczące około 35,000 dzieł sztuki od czasów najdawniejszych po połowę wieku XIX, dzieła światowego dziedzictwa o największej sławie takie jak np. stela z kodeksem Hammurabiego, Nike z Samotraki, Mona Lisa pędzla Leonarda. Luwr stanowi ogromny labirynt sal, w których wystawione są największe dzieła sztuki, nic dziwnego zatem, że grupa chłopców razem z panią Joanną Kowalską nieco się w tym wszystkim pogubiła i zgubiła – w sensie dosłownym – swoją grupę. Na szczęście, po telefonie alarmowym do Pani Smudy odnaleźliśmy się cali i zdrowi, i już w komplecie mogliśmy kontynuować naszą wycieczkę. Luwr stanowił ostatni punkt programu tego dnia. Przez Ogrody Tuileries udaliśmy się bowiem na Plac de la Concorde, gdzie czekał już na nas autokar. Jeszcze tylko krótki objazd – przez Champs Elysees, Łuk Triumfalny i nowoczesną dzielnicę La Defense – i już zmierzaliśmy w kierunku oddalonego o 25 kilometrów od centrum Paryża hotelu. Drugi dzień przywitał nas ulewnym deszczem . I tak miało już pozostać do wieczora. Uzbrojeni w parasole i kurtki przeciwdeszczowe zaczęliśmy zwiedzanie od Les Invalides, w którym pochowany został Napoleon Bonaparte. Następnie udaliśmy się w kierunku Montmartru, który jest dzielnicą artystów. Zwiedzanie Montmartru rozpoczęliśmy od Moulin Rouge - tradycyjnego kabaretu zbudowanego w roku 1889 przez Josepha Ollera, właściciela paryskiej Olympii. Położony w dzielnicy czerwonych latarni niedaleko Montmartre w Paryżu, jest znany z wielkiej, czerwonej imitacji młyna na dachu. Następnie udaliśmy się na wzgórze, na którym wznosi się Bazylika Sacre Coeur – jedno z najpiękniejszych miejsc w Paryżu. Nie dane nam było jednak cieszyć oczu widokiem Paryża – deszcz zacinał już tak mocno, że parasole przestały spełniać swoją funkcję – wszystkie były połamane! Tak szybko jak to tylko możliwe udaliśmy się zatem na obiad, a po obiedzie do hotelu. Trzeci i ostatni dzień naszej wycieczki rozpoczęliśmy od metra. Metro bowiem miało stać się w tym dniu naszym głównym środkiem lokomocji. Metrem zatem podjechaliśmy w okolice Pól Marsowych. Pola Marsowe to rozległy park, znajdujący sie w Paryżu między wieżą Eiffla na północnym zachodzie i École militaire na południowym wschodzie. Na ich skraju wznosi się symbol Paryża – wieża Eiffle’a. Wieżę zbudowano specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 roku. Miała zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Po 20 latach budowla miała być rozebrana. Jej konstruktor, Gustaw Eiffel, nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne i meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty (z udziałem Juliana Ochorowicza, wynalazcy i konstruktora) z umieszczonym na szczycie telegrafem bez drutu ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. W przededniu I wojny światowej stała się obiektem militarnym – łączyła Paryż z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami (do tej pory do łączności używano gołębi pocztowych). Ocalona budowla z czasem stała się największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi. W myśl zasady „być w Paryżu i nie być na szczycie Wieży Eiffle’a to tak jak być w Watykanie i nie widzieć Papieża” schodami (wariant oszczędnościowy) udaliśmy się na drugi poziom wieży, skąd najwytrwalsi – ci, którzy nie zlękli się padającego cały czas deszczu i wiejącego wiatru – windą wjechali na szczyt wieży. Widok wart był wszystkich poświęceń. Spod wieży Eiffle’a udaliśmy się w kierunku Łuku Triumfalnego. Łuk Triumfalny to pomnik stojący na placu Charles'a de Gaulle'a w Paryżu. Znajduje się w 8. dzielnicy (dawniej Plac Gwiazdy, Place de l'Etoile), na zachodnim skraju Pól Elizejskich (Avenue des Champs-Élysées). Jest to ważny element architektury Paryża, stanowiący zakończenie perspektywy Pól Elizejskich. Łuk został zbudowany dla uczczenia tych, którzy walczyli i polegli za Francję w czasie wojen rewolucji francuskiej i wojen napoleońskich.  Jeszcze tylko krótki spacer po Champs Elysees i metrem udaliśmy się w kierunku ostatniego punktu naszej wycieczki – kościoła Madelaine,  w którym odbył się pogrzeb Fryderyka Chopina. Po trzech obfitujących w wydarzenia i wrażenia dniach w Paryżu, wróciliśmy do Polski.


My w Paryżu:

https://profiles.google.com/ii.isztaka/photos/5741316732886538753

(zdjęcia autorstwa pani Neli Czyby)